KOŚCIÓŁ POMOCNICZY PW. MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ POLSKI – „KOLEJOWY”
(Zabytek z 1878 r.) Dawny kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki p.w. NMP Królowej Polski usytuowano w północno- zachodniej części Węglińca, w pobliżu linii kolejowej.Przejęty przez katolików w 1947 roku kościół ewangelicki w Węglińcu, którym zaopiekowali się kolejarze. W 1947 roku z inicjatywy kolejarzy i księdza proboszcza odbyło się błogosławieństwo tego kościoła i obrazu MB Częstochowskiej. Nadano mu wezwanie Matki Bożej Królowej Korony Polski. Do dziś jest Ona Patronką braci kolejarskiej miasta Węgliniec. Ze względu na to, że kolejarze wzięli kościół w opiekę, zwany jest on potocznie kościołem kolejowym i służy wiernym parafii do dnia dzisiejszego.
CHARAKTERYSTYKA BUDOWLI:
Jest to świątynia o jednonawowej dyspozycji przestrzennej z wyodrębnionym, wielobocznym prezbiterium oraz z dostawioną od południowego-wschodu wieżą, w której przyziemiu mieści się zakrystia. Wejście główne, umieszczone w płytkim portyku zwieńczonym trójkątnym szczytem, zaakcentowano sygnaturką.
Charakteryzuje się bryłą ukształtowaną na zasadzie addycji, krytą w części korpusu dachem dwuspadowym, nad prezbiterium wielopołaciowym. Dominantę stanowi założona na rzucie kwadratu wieża zwieńczona dachem namiotowym. Obiekt posadowiony na wysokim cokole, posiada jednorodne pod względem formy i detalu elewacje, licowane cegłą ceramiczną, z detalem architektonicznym wykonanym w tym samym materiale. Artykulację elewacji wyznaczają zamknięte łukiem pełnym otwory okienne z ceglanymi maswerkami. Naroża ujmują wąskie lizeny, zakończone na szczycie sterczynami z motywem krzyża. Całość wieńczy gzyms koronujący wsparty na konsolkach z fryzem kostkowym przebiegającym poniżej.
Dyspozycja wnętrza odzwierciedla układ i formę brył poszczególnych partii budowli. Jednonawowy korpus o zwartej, jednorodnej strukturze przykryto stropem z prostymi fasetami. Nawę ujmuje jedna kondygnacja empor oraz szeroka, wyłamana w środkowej części empora organowa wsparta na drewnianych filarach. Prezbiterium otwarto do nawy łukiem tęczowym.
Stylistycznie kościół posiada cechy zarówno neogotyckie (wyeksponowanie ceglanego wątku stylizowanych przypór narożnych i maswerków), jak i neoromańskie (półkoliście zamknięte otwory, fryz kostkowy). Wieża prezentująca nowoczesne, modernistyczne formy jednocześnie doskonale komponuje się z XIX wiecznym korpusem świątyni.
Cechy świadczące o wartościach artystycznych kościoła to przede wszystkim uzyskanie efektu dzieła spójnego i stylistycznie jednorodnego przy jednoczesnej oszczędności detalu architektonicznego.
Kościół wyróżnia się w krajobrazie miejscowości zarówno charakterystyczną bryłą, jak i zachowanymi, oryginalnymi elementami wystroju architektonicznego. Odzwierciedla określony etap rozwoju architektury sakralnej i tradycji regionu, zatem jest materialnym świadectwem przeszłości i istotnym elementem lokalnej tożsamości kulturowej.
W 2003 roku zamontowano nowe nagłośnienie. Rozpoczęto także remont witraży. W 2004 roku roku Rada Miejska ufundowała nowy zegar wraz z napędem elektrycznym dzwonu. Również w tym roku wykonano iluminację kościoła.
W 2009 roku rozpoczęto remont kościoła kolejowego. W maju wymieniona została tablica rozdzielcza oraz część instalacji elektrycznej. Kościół otrzymał nowe tynki oraz malowanie. Drewniany balkon został oczyszczony oraz odmalowany. Prezbiterium zyskało nową kamienną posadzkę. Do kościoła zakupiono nowe oświetlenie: kinkiety, żyrandole oraz reflektory do prezbiterium. W dniu Świętej Katarzyny, patronki kolejarzy, został uroczyście odsłonięty obraz świętej ufundowany przez Związek Zawody NSZZ Solidarność Kolejarzy.
W 2010 zakupiono nową ambonkę oraz stacje drogi krzyżowej. Planuje się również wymianę dachu z przerdzewiałej blachy na karpiówkę oraz oczyszczenie elewacji z cegły klinkierowej.
W Wielki Czwartek 2011 roku, poświęcony został nowy krzyż stojący przy kościele od strony ul. Kolejowej. W roku 2011 zakupiono także nowe lampy zewnętrzne do podświetlenia bryły kościoła.
Rok 2012 okazał się przełomowym dla kościoła kolejowego. W wyniku otrzymanego dofinansowania z Unii Europejskiej, Powiatu zgorzeleckiego oraz Gminy Węgliniec rozpoczął się długo wyczekiwany remont budynku kościoła. Pod koniec roku wymieniony został stary przerdzewiały dach z blachy ocynkowanej na dachówkę „karpiówkę” – w pierwotnym, grafitowym kolorze. Oprócz wymiany dachu, oczyszczona oraz zabezpieczona została elewacja kościoła z cegły klinkierowej. Przy okazji wymiany dachu, w sygnaturce na głównym wejściem do kościoła przywrócono krzyż zerwany kilka lat temu podczas wichury. Pierwszą msza św. odprawiona pod nowym dachem była pasterka w Boże Narodzenie.
Wiosną 2013 roku została wymieniona instalacja elektryczna w piwnicy kościoła, zamontowano także nowy głośnik – kolumnę aktywną na chórze do poprawy dźwięku „automatycznego organisty”.
Kościół widziany od ulicy Sikorskiego
Kościół widziany od strony wschodniej.
Kościół widziany od ulicy Kolejowej
Wejście główne – ul. Kolejowa
ul. Kolejowa
Kościół widziany od strony zachodniej – ul. Sikorskiego
Iluminacja kościoła kolejowego.
Obraz Świętej Katarzyny – patronki kolejarzy.
Prezbiterium.
Widok z ołtarza. W centralnym punkcie balkonu, na podwyższeniu znajdowały się
organy – zdemontowane po wojnie.
Widok z głównego wejścia.
Tablica nad wejściem do zakrysti upamiętniająca fundatorów dzwonnicy, dzwonu Wilhelma oraz zegaru.
Zakrystia.
Zakrystia.
Wejście na dzwonnicę.
Schody na wieżę.
Schody na wieżę.
Dzwon z napędem.
Piwnica pod dzwonnicą. W tym miejscu stał piec centralnego ogrzewania firmy „A.Schlepizki&Co. G.m.b.H Breslau”. Pozostałością po ogrzewaniu są rury w piwnicy. Po lewej stronie, w ścianie, ukryty jest przewód kominowy, który wychodzi z budynku obok prezbiterium.
Piwnica. Po lewej stronie piwnicy, po schodami składowano węgiel do ogrzewania kościoła. Przed wejście do kościoła – pod wieżą – znajduje się metalowa klapa przez którą wrzucano węgiel do piwnicy.